Ayıp Ettim

Gecti dilimden kelimeler bi kelime dilimden kac kere gecti yol aldı gtti saymadım bile. Cok seyler soyledim cok konustum. bazen gereksz yere sustum. Nadirde olsa sustuklarım. Ama anlatmak mumkun degildi ben hic derdimi anlatmamıştım. Anlatamamıstım. . Hep dinlemistim. Dert nasıl anlatılır bilmezdim ki. İçim doldu içim taştı. İçime atcak bi içim bile kalmadı. kendimi aldım kendimden onun yerine koydum bunun yerine koydum ama kendimi kendi yerime koycak bi ben kalmamıstı ardıma baktgmda. kimbilir nezamn gittim . Bi veda bile edemedim hoscakal diyemedim. Ayıp oldu . Ayıp ettim kendime. . Neyse muhim degil nede olsa yabancı degil herzamn kırardım kendimi . Baskasını dusunmekden kendimi unutuveririrdim coğu zamn. Acaba ben kimler icin kendimi unutmusum. Etrafıma baktım bnden baska kmse kalmamıs. Bu sefer çok büyük ayıp etmisim . Yazık oldu . . Severdik birbirimizi ama hic yalnız kalamazdık. Cunku benim icin daha onemli seyler wardı. Ugruna hoscakal bile diyemeden sessizce kapıdan çıkıp giden benden bile onemli olan. Nezamn gittim acaba. Vedalaşsaydık belkide son sözler etkili olcakdı. Belkide beni terketmiycektim. Ve bugun o kendimden onemli olan ama benim kim olduklarını bile bilmediklerimin eski dostu değil onlar benim eski dostum olcakdı. Bize bizden baska dost yokmuş . Giderken arkandan su dökmedim ama su gibi cabuk gel. Artık kendime gelmeli kendim. Kırıldı belki biraz ama. . Amasını doldurcak bi bahanem bi cumlem bile yok . Ayıp ettim . . Ozru kabahatinden buyuk kalanın. Gideninse kafası rahat. Ama bian once gel cunku yaralarımın kabuğu tutmuyor. Senden baska dusunen yok beni tabi senin gbi sewende. Cıksam arasam bulurmuyum seni bir parkda yada bir bankta. Yoksa kendin mi geliceksİn gec olmadan daha cok hatalarla buluşmadan. Yarına randewum var sanırım yeni bi hatayla. gorustukden sonra sahiplencem. Bilirsin beni hata gorunce hemen sahiplenrm. kimsesiz cocuklar gibi masum gelirler ilk bakista.sonrasında hatam olurlar .we birkez daha anlarım dawulun sesinin sadece uzakdan hoş geldiğini. Bilirim kıyamazsın . Sewersin . Gelirsin. Yine affedersn . İçinde suphelerle yine gtme we yine gttiginin farkedilmeme endişesiyle. Ama bu sefer ayıp etmiycem. Hani yne gidişini umursamamıştım. Bu sefer kimseyi senden cok sewmiycem. kimseyi kendimden cok sewmiycem. Yoksa sen gidince bulması zor oluyo. Baskasını benimseynce senden cok sewince. Seni kaybedince toparlanmasıda zor oluyo. Sanırım geldin beni affettin. Kendime geldim. Hoşgeldim. Hoş buldun mu beni bilmem ama senin gelmenle ruh halim cok hoş oldu. bukadr hoş olcakdın neden gitmeme izin verdin diyeceksin. Neden mi? Bi açıklamam bile yok güzel bi son olmalı etkileyici ama hangi durumumun sonu guzel bitti ki? Güzel bi son yazmam aldatmaca olurdu zaten. neyse boşwer sadece içimden geldi. Kendim geldi . Hoşgeldi . .